Feyzullah Çınar, 15 Kasım 1937 yılında Sivas'ın Divriği ilçesi Çamşıh yöresi Gürpınar (Çamoağa) köyünde, Altun Ana ve Ali Haydar Baba'nın üçüncü çocuğu olarak dünyaya geldi. İlk öğrenimini bölgenin tek okulu Gürpınar İlk Okulu'nda tamamladı. Küçük yaşta saza merak sardı. O dönem Aşıklık geleneğini sürdüren, Çamşıh'a gelen büyüklerini ilgiyle takip etti.
17-18 yaşlarında ilk gurbet deneyimini İstanbul'a giderek yaşadı. Çeşitli işlerde çalıştı. Köyünde
göremediği pikap ve radyoyu burada gördü. Saz çalıp söylemeyi de epeyce geliştirdi. Askerlik çağı gelmişti. Bu görevini de tamamladıktan sonra köyüne döndü. uzun kalamadı ve tekrar İstanbul'a çalışmaya gitti. Çınar dostları sayesinde İstanbul İtfaiye'sinde göreve başladı. Ancak bu serüvende kısa sürdü ve köyüne geri döndü.
Maddi imkansızlıklar bu kez tüm Çınar ailesini yola döktü. Böylece Ankara serüveni başlamış oldu. Tuzluçayır'a yerleşti. İlk eşi Nimet Çınar ile bu dönemde evlendi. Bu evlilikten bir kızı ve bir oğlu oldu.
Tam da bu dönemlerde tüm hayatını değiştirecek olan dostu Fikret Otyam ile tanıştı. İlk 45'lik plağından istediği ilgiyi göremeyen Çınar, 1966 yılında bir yüzü Agâhi Baba'nın eseri Fazilet, diğer yüzü Esiri'nin şiiri Deli Gönül Çok Açılıp Şad Olma plağını çıkardı. Çınar'ın ikinci plağı, dönemin şartları düşünüldüğünde müthiş bir ilgi gördü. İki yüz binin üzerinde sattı. Çınar için yine zor dönemlerdi. Eşi Nimet Çınar'ı menenjit hastalığından kaybetti.
Dostu Fikret Otyam sayesinde tanıştığı Fransız Profesör İrene Melikoff ile Avrupa'ya gitti. Bu anlamda Avrupa'ya açılan ilk ozandır. Çeşitli Avrupa ülkelerinde Alevilik ve halk ozanlığı hakkında konferanslar verdi. Radyo ve televizyonlarda programlar yaptı, konserler düzenledi. Burada bir ilk daha yaşandı. Tüm gelirini Fransa'daki kimsesiz çocuklara bıraktığı bir Long Play çıkardı.
Türkiye'ye dönüşünde Fikret Otyam aracılığı ile Ankara Belediyesi temizlik işlerinde çalışmaya başladı. Bu dönem ikinci eşi Filize Çınar ile dünya evine girdi. İki oğlu daha oldu.
Çınar örgütlenmenin gereğine inandığı için OZAN-DER kuruluşunda da yer aldı. Bu arada plak ve kaset çalışmaları, konserler, dergi ve gazetelerle söyleşiler ve çok kısıtlı da olsa TRT'de programlar devam etti. Çınar ayrıca iki fotoromanda yer aldı. Tiyatro çalışmalarında Pir Sultan Abdal'ı canlandırdı.
Toplumsal açıdan zor yıllardı. Devrimci ve emekçilerin üzerindeki baskılar Çınar'ı deyişlerin yanında bugün dahi söylenmeye cesaret edilemeyen ağıt ve türküleri söylemeye itti. Çınar'ın bu çıkışları, dik duruşu, halkı tarafından ödüllendirildi ve halk ozanı kimliğini hak ederek kazanan ender kişilerden oldu. Bu başkaldırısı, halkının sevgisi yanında Çınar'a yasaklar, işkence ve cezaevi kapılarını açtı. Avrupa'ya çıkışı yasaklandı.
Yaşadığı tüm sıkıntılara rağmen, kendisi gibi hak ettiği değeri görmeyen şair ve ozan dostlarının sesi olmaya devam ediyordu. Artık çevresinde Feyzullah Baba diye çağrılıyordu. Müzik çalışmalarına devam ediyor, bestelediği kendine ait şiirlerin yanında, daha çok usta malı şiirlere yaptığı ezgiler onu döneminde besteci kişiliği ile ön plana çıkarıyordu.
Kısa yaşamına, türlü baskı ve yasaklara rağmen Çınar, 80 tane 45'lik plak, 4 adet Long Play, 20'ye yakın kaset, 200'e yakın eser, sayısız halk konseri ve turne sığdırdı.
Kendi tabiriyle o bir işçiydi. 23 Ekim 1983 Pazartesi sabah erkenden işe gitmek üzere yola çıktı. Kurtuluş Parkı'ndan geçtiği sırada rahatsızlandı ve kalbine yenik düştü. Çınar'ın naaşı 25 Ekim 1983 Çarşamba günü Karşıyaka mezarlığında sevenleri tarafından ebediyete uğurlandı.
Feyzullah Çınar, ardında 200'e yakın ölümsüz eser ve örnek bir kişilik bıraktı. Hakk'a yürümesinin ardından Feyzullah Çınar'a Tuzluçayır'da adını taşıyan bir park yapıldı ve içine de heybetini yansıtan heykeli dikildi.
