Edip Akbayram : Aldırma Gönül (Mapushane Türküsü)

#SabahattinAli 
#SabahattinAli111Yaşında

Başın öne eğilmesin
Aldırma gönül aldırma
Ağladığın duyulmasın
Aldırma gönül, aldırma

Dışarda deli dalgalar
Gelip duvarları yalar
Seni bu sesler oyalar
Aldırma gönül, aldırma

Görmesen bile denizi
Yukarıya çevir gözü
Deniz dibidir gökyüzü
Aldırma gönül, aldırma

Dertlerin kalkınca şaha
Bir sitem yolla Allah'a
Görecek günler var daha
Aldırma gönül, aldırma

Kurşun ata ata biter
Yollar gide gide biter
Ceza yata yata biter
Aldırma gönül, aldırma

Sabahattin Ali

Zara : Çalın Davulları

Çalın davulları çaydan aşağıya amman amman
Mezarımı kazın (bre dostlar) belden aşağıya
Koyun sularımı kazan dolunca (amman)

Aman ölüm zalim ölüm üç gün ara ver
Al başımdan bu sevdayı götür yare ver

Selanik içinde selam okunur (amman)
Selamın sedası (bre dostlar) cana dokunur
Gelin olanlara kına yakılır (amman)

Aman ölüm zalim ölüm üç gün ara ver
Al başımdan bu sevdayı götür yare ver

Selanik selanik viran olasın (amman)
Taşını toprağacını seller alasın
Sen de benim gibi yarsız kalasın (amman)

Aman ölüm zalim ölüm üç gün ara ver
Al başımdan bu sevdayı götür yare ver 

Kaynak Kişi : Hüseyin Yaltırık
Derleyen : Nihat Kaya
Notaya Alan : Nihat Kaya

Zara : Çalın Davulları

Ataol Behramoğlu : Türkiye, Üzgün Yurdum, Güzel Yurdum

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Boynu bükük ay çiçeği
Şiirin ve aşkın geleceği

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Dağ rüzgarı, portakal balı
Alçak gönüllü, hünerli, sevdalı

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Yazgısı kara yazılmış gelin
Kurumuş sütü memelerinin

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Harlı bir ateş gibi derinde yanan
Haramilerin elinde bulunan

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Güngörmüş, bilge toprağım
Yunus, Pir Sultan ve Nazım

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Bozlak, ağıt, halay ve zeybek
Dumanı üstünde ekmek

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Yüzü kırış kırış anam
Ağlayan narım, gülen ayvam

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Asmaların üstünde gün ışığı
En güzel geleceğin yakışığı

Türkiye, üzgün yurdum, güzel yurdum
Zinciri altında kımıldayan
Bitecek sanıldığı yerde başlayan


Ataol BEHRAMOĞLU

Öykü Gürman ve Rutkay Aziz : Ne Olur Bir Sabah Kapım Çalınsa

Ne olur bir sabah kapım çalınsa 
Açınca gülüşün içime dolsa 
Belki bir meyhane biraz da rakı 
Sen türkü söylesen ben eşlik etsem 

Bakmayın çekilen perdelerin 
Aydınlık oluşuna bu şehirde 
Renk renk desenlerine kanmayın 
Saklısında kimbilir kaç yüreği 
Bu ayrılıklar boğar 
Kimbilir ardına kadar susmuş ömürleri 
Paslanmış ne çok kapı bekler 

Hasretin gibi çarpıyorum kapıları 
Soluk soluğa atıyorum kendimi sokağa 
Taşlarında izmaritlerimi ezdiğim kaldırımlar 
Sicim bir yağmur altında 
Bir yanıtım yoktur 
Seni soran açelyalara 

Bir meyhane bulur beni 
Beyaz kefeni kirlenmiş masalar 
Yorulmuş bir rakı alır beni 
Kalbime seni sorar 
O an duracak zannederim bu gevezeyi 
Sol kolumda bu aşkın uyuşmuş ağrısı 
Otuzbeşlik ne ki 
Meyhaneci yetmişlik getir 
Tek başına gitmiyor bu zıkkım 
Kavunun tadı zehir 
Sen yoksun boynu bükük saatlerin 
Bu akşam "Dürüyemin güğümleri kalaylı" 
Gitmiyor be abla, değiştir şu bantı 

"Bu ne sevgi ah bu ne ızdırap 
zavallı kalbim ne kadar harap" 
Çalmıyor artık 
Öyle ya çoktan göçmüş Abdullah Yüce 

Geceye su gibi dökülse sesin 
Bizimle hüzünlü şarkılar gülse 
Ellerin elimi bulsa ansızın 
Kalbimden kalbine çiçekler koşsa 

Geceye su gibi dökülse sesin 
Bizimle hüzünlü türküler gülse 
Ellerin elimi bulsa ansızın 
Kalbimden kalbine çiçekler koşsa 

Ne olur bir sabah kapım çalınsa 
Açınca gülüşün içime dolsa 
Belki bir meyhane biraz da rakı 
Sen türkü söylesen ben eşlik etsem

Söz ve Müzik : Onur Akın
Öykü Gürman ve Rutkay Aziz : Ne Olur Bir Sabah Kapım Çalınsa 

Nazım Hikmet Ran : Güneşi İçenlerin Türküsü

Güneşi İçenlerin Türküsü...

Bu bir türkü:- 
toprak çanaklarda 
güneşi içenlerin türküsü! 
Bu bir örgü:- 
alev bir saç örgüsü! 
                         kıvranıyor; 
kanlı; kızıl bir meş'ale gibi yanıyor 
                                      esmer alınlarında 
                          bakır ayakları çıplak kahramanların! 
Ben de gördüm o kahramanları, 
ben de sardım o örgüyü, 
ben de onlarla 
                     güneşe giden 
                                        köprüden 
                                               geçtim! 
Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi. 
Ben de söyledim o türküyü! 
Yüreğimiz topraktan aldı hızını; 
altın yeleli aslanların ağzını 
                                        yırtarak 
                                              gerindik! 
Sıçradık; 
            şimşekli rüzgâra bindik!. 
Kayalardan 
            kayalarla kopan kartallar 
çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını. 
Alev bilekli süvariler kamçılıyor 
                             şaha kalkan atlarını! 
  
                    Akın var 
                                güneşe akın! 
                        Güneşi zaptedeceğiz 
                                güneşin zaptı yakın! 
  
Düşmesin bizimle yola: 
evinde ağlayanların 
                            göz yaşlarını 
                                        boynunda ağır bir 
                                                                zincir 
                                                                    gibi taşıyanlar! 
Bıraksın peşimizi 
            kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar! 
İşte: 
        şu güneşten 
                        düşen 
                               ateşte 
                                    milyonlarla kırmızı yürek yanıyor! 
Sen de çıkar 
göğsünün kafesinden yüreğini; 
şu güneşten 
                düşen 
                        ateşe fırlat; 
yüreğini yüreklerimizin yanına at! 
  
                          Akın var 
                                  güneşe akın! 
                          Güneşi zaaptedeceğiz 
                                  güneşin zaptı yakın! 
  
Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk! 
Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız, 
toprak kokuyor bakır sakallarımız! 
Neş'emiz sıcak! 
                kan kadar sıcak, 
delikanlıların rüyalarında yanan 
                                                o «an» 
                                                    kadar sıcak! 
Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak, 
ölülerimizin başlarına basarak 
                                            yükseliyoruz 
                                                        güneşe doğru! 
Ölenler 
        döğüşerek öldüler; 
                              güneşe gömüldüler. 
Vaktimiz yok onların matemini tutmaya! 
  
                          Akın var 
                                      güneşe akın! 
                          Güneşi zaaaptedeceğiz 
                                      güneşin zaptı yakın! 
  
Üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor! 
Kalın tuğla bacalar 
                    kıvranarak 
                                ötüyor! 
Haykırdı en önde giden, 
                            emreden! 
Bu ses! 
        Bu sesin kuvveti, 
                             bu kuvvet 
yaralı aç kurtların gözlerine perde 
                                                     vuran, 
onları oldukları yerde 
                                durduran 
                                      kuvvet! 
Emret ki ölelim 
                   emret! 
Güneşi içiyoruz sesinde! 
Coşuyoruz, 
           coşuyor!.. 
Yangınlı ufukların dumanlı perdesinde 
mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor! 
  
                           Akın var 
                                       güneşe akın! 
                           Güneşi zaaaaptedeceğiz 
                                       güneşin zaptı yakın! 
  
  
Toprak bakır 
            gök bakır. 
Haykır güneşi içenlerin türküsünü, 
Hay-kır 
        Haykıralım! 
1924

Nazım Hikmet Ran

Yüksel Özkasap : Urfa'nın Etrafı Dumanlı Dağlar

Urfa’nın etrafı dumanlı dağlar
Ciğerim yanıyor aney gözlerim ağlar
Benim zalim derdim cihanı yakar

Gezme ceylan bu dağlarda seni avlarlar
Anandan babandan yardan ayrı koyarlar

Urfa dağlarında gezer bir ceylan
Yavrusunu kayıbetmiş ağlıyor yaman
Yarimin derdine bulmadım derman

Gezme ceylan bu dağlarda seni avlarlar
Anandan babandan yardan ayrı koyarlar

Ceylan senin gibi yüreğim yara
Cihanda derdime aney bulmadım çare
Bir yavru kaybettim gözleri kara

Gezme ceylan bu dağlarda seni avlarlar
Anandan babandan yardan ayrı koyarlar

Cemil Cankat
Urfa 

Yüksel Özkasap : Urfa'nın Etrafı 

Feryal Öney : Kırtıl Semahı

Aşağıdan gelen telli turnam 
İçinizde telli turnam yok benim 
Yarandan yoldaştan soran olursa 
Yine sol yanımda derdim çok benim 

Gidiyorum gayrı gül benzim soluk 
Od düştü sineme yanıktır yanık 
Ölüm allah emri de zalim ayrılık 
Hangine yanayım da derdim çok benim 

Pir Sultan Abdal'ım da dost kırklar yediler 
Bu yolu erkani da acanım .... 
Herkes sevdiğini de bile dediler 
Hangine yanayım derdim çok benim

Feryal Öney : Kırtıl Semahı