Ülkü Tamer : Üşür Ölüm Bile

Sonsuza ışık olarak Hakka yürüyen
Ülkü TAMER'e Allah'tan Rahmet Diliyorum...
Toprağı bol, ruhu şad, mekanı cennet olsun...
Işıklar içinde uyusun, yıldızlar yoldaşı olsun...

Bir ormanda tutup onu
Bağladılar ağaca
Yumdu sanki uyur gibi
Gözlerini usulca
    Bir soğuk yel eser
    Üşür ölüm bile
    Anlatır akan kanı
    Beyaz sesiyle
Diz çöktüler karşısında
Sonra ateş ettiler
Parçalanan yüreğine
Yuva kurdu mermiler
    Bir soğuk yel eser
    Üşür ölüm bile
    Anlatır akan kanı
    Beyaz sesiyle
Gelip kondu bir güvercin
Ellerine o gece
Kırmızı bir çelenk oldu
Bileğinde kelepçe
    Bir soğuk yel eser
    Üşür ölüm bile
    Anlatır akan kanı
    Beyaz sesiyle

Ülkü TAMER

Tiyatro: ·         Kadı (Musahipzade Kemal’den uyarlama). Senaryo: ·         Bir Milyara Bir Çocuk ·         Beni Bekledinse. Ülkü Tamer, bunların dışında yetmişin üstünde kitap çevirdi; şiir antolojileri hazırladı. Ödülleri: ·         1965- Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü, "Edith Hamiltondan Mitologya" çevirisi ile ·         1967- Yeditepe Şiir Armağanı, "İçime Çektiğim Hava Değil Gökyüzüdür" ile ·         1979- Macaristan Halk Cumhuriyeti'nce verilen Endre Ady Ödülü, çevirileri ile ·         1991- Yunus Nadi Ödülü, "Alleben Öyküleri" adlı öykü kitabıyla ·         2015- Melih Cevdet Anday Şiir Ödülü, "Bir Adın Yolculuktu" adlı kitabı ile. Ülkü Tamer'in Şiirlerinden Örnekler

ÜŞÜR ÖLÜM BİLE Bir ormanda tutup onu Bağladılar ağaca Yumdu sanki uyur gibi Gözlerini usulca Bir soğuk yel eser Üşür ölüm bile Anlatır akan kanı Beyaz sesiyle Diz çöktüler karşısında Sonra ateş ettiler Parçalanan yüreğine Yuva kurdu mermiler Bir soğuk yel eser Üşür ölüm bile Anlatır akan kanı Beyaz sesiyle Gelip kondu bir güvercin Ellerine o gece Kırmızı bir çelenk oldu Bileğinde kelepçe Bir soğuk yel eser Üşür ölüm bile Anlatır akan kanı Beyaz sesiyle AĞIT Bu toprakta kalır adın Tohumların arasında Yeşilinde tarlaların Başakların sarısında Yıllar geçse de aradan Kopar gelir ırmaklardan Işır yine kurşunlanan Dostlarının yarasında Günü gelir dağa çıkar Yıldızlardan şiir çeker Kanımızı siler yıkar Suların en durusunda Bir annedir bir kardeştir Ovalarda bir ateştir Sırasında hayat verir Ölüm saçar sırasında Bayrak olur bize yarın Rüzgârıyla ilkbaharın Dalgalanır genç kızların Gözlerinin karasında DÜELLO Yenilirsem yenilirim, ne çıkar yenilmekten? Seninle çarpışmak kişiliğimi pekiştirir benim. Ayak bileklerime kadar bu deredeyim işte, Yerin yassı taşları tabanımın altında, Alnımda birleşmekte güneşin raylarından Hışırtıyla geçen kartalların sesleri. Unuttuğum bir bitkinin yaprakları gibi Göğsüme değerse kurşunların, ne çıkar? Bilmem nişancılığı, tabanca kullanmadım; Ama karşıma alıp seni horoz düşürmek de, Seni vuramamak da yüreğimi pekiştirir benim. Ölürsem güzel bir ölü olurum, Saçlarıma yuva kurar bir anda kirpiler, Kar, örtemeye kalkışır gökkuşağını, Ve onurlu, yoksul böceklerin gazetecisi Ben gülümserken resmimi çeker. GÜNEŞ TOPLA BENİM İÇİN Seher yeli çık dağlara Güneş topla benim için Haber ilet dört diyara canım Güneş topla benim için Umutların arasından Kirpiklerin karasından Döşte bıçak yarasından canım Güneş topla benim için Seher yeli yar gözünden Havadaki kuş izinden Geceleri gökyüzünden canım Güneş topla benim için

GÜL DİKENİ Uçakları nedeyim Gökkuşağı gönder bana Senin olsun süngülerin Gül dikeni yeter bana. Kan kurşundan silinince Kardeş olur kardeş olur eller bana Kan kurşundan silinince Kardeş olur kardeş olur kardeş olur eller bana. Silahları nedeyim Benim sevgim mavzer bana Suya attığım çiçekler Bir gün olur döner bana. Kan kurşundan silinince Kardeş olur kardeş olur eller bana Kan kurşundan silinince Kardeş olur kardeş olur kardeş olur eller bana GECELEYİN Geceleyin karanlıkta Suya attım ben sesimi Türkü oldu birdenbire Denizinden geçen gemi Geceleyin karanlıkta Gülümsedim buluta ben Saçlarına düşen yağmur Gökkuşağı oldu birden Geceleyin karanlıkta Yıldız tuttum gök içinde Işığını sana vurdu Bir gül açtı yüreğinde YAZMASINDA Yazmasında bozkır uzanır. Acısını dolar saçlarına. Kasketinde kar ateşi. Agilinde kurşun anısı taşır. Arkadaştır Doğan günle, batan günle Güneşin her türlüsüyle Ayın hilâliyle, ondördüyle Gökte kalanıyla yağmurun Selin savrulanıyla Dikenin tırnak kadar gölgesiyle Irmağın parmak kamaştıran taşıyla Arkadaştır dağın efsanesiyle. Mintanında sürüler otlar. Rüzgârı yerleştirir derisine. Yakasında küf böceği. Sakosunda bebe kaçağı taşır. Kardeştir Kuzuyla, canavarla Yol tüketen merkeple Devenin resmiyle, kendisiyle Kanat vuran sevdasıyla şahinin Cerenin türkülenmiş sesiyle Kumrunun dem çekeniyle Yaralı toynağıyla atın Kardeştir Şahmeran'ın masalıyla. Çarığında sabır taşı büyütür. Tohum eker ayağına. Çorabında dut kurusu. Şalvarında mayın tarlası taşır. Candaştır Sabah gözleyen nineyle İstasyon görmüş oğulla Tükenen tarhanasıyla gelinin Sağdıcın borç bulanıyla Komşunun ağıt dokuyanıyla İçine ağu katılmış tuzla Alın yazısını çatlatan kuraklıkla Candaştır elinin emeğiyle. Şiir bilmez, ama şiirin hasını taşır.