Attila İlhan : Sisler Bulvarı

Sisler Bulvarı 

Elinin Arkasında Güneş Duruyordu
Aylardan Kasımdı Üşüyorduk
Ağacın Biri Bulvarda Ölüyordu
Şehrin Camları Kaygısız Gülüyordu
Her Köşe Başında Öpüşüyorduk

Sisler Bulvarı'na Akşam Çökmüştü
Omuzlarımıza Çoktan Çökmüştü
Kesik Birer Kol Gibi Yalnızdık
Dağlarda Ateşler Yanmıyordu
Deniz Fenerleri Sönmüştü
Birbirimizin Gözlerini Arıyorduk

Sisler Bulvarı'nda Seni Kaybettim
Sokak Lambaları Öksürüyordu
Yukarda Bulutlar Yürüyordu

Terkedilmiş Bir Çocuk Gibiydim
Dokunsanız Ağlayacaktım
Yenikapı'da Bir Tren Vardı

Sisler Bulvarı'nda Öleceğim
Sol Kasığımdan Vuracaklar
Bulvar Durağında Düşeceğim
Gözlüklerim Kırılacaklar
Sen Rüyasını Göreceksin
Çığlık Çığlığa Uyanacaksın
Sabah Kapını Çalacaklar
Elinden Tutup Getirecekler
Beni Görünce Taş Kesileceksin
Ağlamayacaksın! Ağlamayacaksın!

Sisler Bulvarı'ndan Geçtim Sırılsıklamdı
Islak Kaldırımlar Parlıyordu
Durup Dururken Gözlerim Dalıyordu
Bir Bardak Şarapta Kayboluyordum
Gece Bekçilerine Saati Soruyordum
Evime Gitmekten Korkuyordum
Sisler Boğazıma Sarılmışlardı

Bir Gemi Beni Afrika'ya Götürecek
İsmi Bilmiyorum Ne Olacak
Kazablanka'da Bir Gün Kalacağım
Sisler Bulvarı'nı Hatırlayacağım
Kırmızı Melek Şarkısından Bir Satır
Lodos'tan Bir Satır Yağmur'dan İki
Senin Kirpiklerinden Bir Satır Hatırlayacağım
Seni Hatırlatanın Çenesini Kıracağım
Limanda Vapurlar Uğuldayacak

Sisler Bulvarı Bir Gece Haykırmıştı
Ağaçları Yatıyordu Yoksuldu
Bütün Yaprakları Sararmıştı
Bütün Bir Sonbahar Ağlamıştı
Ağlayan Sanki İstanbul'du
Öl Desen Belki Ölecektim
İçimde Biber Gibi Bir Kahır
Bütün Şiirlerimi Yakacaktım
Yalnızlık Bana Dokunuyordu

Eğer Sisler Bulvarı Olmasa
Eğer Bu Şehirde Bu Bulvar Olmasa
Sabah Ezanında Yağmur Yağmasa
Şüphesiz Bir Delilik Yapardım
Hiç Kimse Beni Anlıyamazdı
On Beş Sene Hüküm Giyerdim

Dördüncü Yılında Kaçardım
Belki Kaçarken Vururlardı

Sisler Bulvarı'ndan Geçmediğin Gün
Sisler Bulvarı Öksüz Ben Öksüzüm
Yağmurun Altında Yalnızım
Ağzım Elim Yüzüm Islanıyor
Tren Düdükleri İç İçe Giriyorlar
Aklımı Fikrimi Çeliyorlar
Aksaray'da Işıklar Yanıyor
Sisler Bulvarı Ayaklanıyor
Artık Kalbimi Susturamıyorum

Attila İlhan

Atilla İlhan : Mustafam Mustafa Kemalim

Mustafa Kemal

Dağ başını efkâr almış
Gümüş dere durmaz ağlar
Gözyaşından kana kesmiş gözlerim
Ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
Ağlar ağlar cihan ağlar
Mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
Altmış üç ilimiz altmış üç yetim
Yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
Her geçen seni bizden parça parça götürür
Mustafa'm Mustafa Kemalim

Diz dövdüm
Gözlerim şavkı aktı sakarya'nın suyuna
Sakarya'nın suları nâmın söyleşir
Hemşehrim Sakarya öksüz Sakarya
Ankara'dan uçan kuşlar
Kemal'im der günler günü çağrışır
Kahrolur bulutlara karışır
Gök bulut yaşmak bulut
Uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
Divan durmuş bekleşir
Mustafam Mustafa Kemalim

Nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin
Çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin
Şol yüzünde güneş südü sıcaklık
Ellerinden öperim Mustafa Kemal
Senin dalın yaprağın biz senin fidanların
Biz bunları yapmadık
Sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal
Elsiz ayaksız bir yeşil yılan
Yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal
Hani bir vakitler kubilay'ı kestiler
Çün buyurdun kesenleri astılar
Sen uyudun asılanlar dirildi
Mustafam Mustafa kemalim

Karalar kuşanmış Karadeniz akmam diyor
Dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor
Bu gece kıyamet gecesi bu vapur Bandırma Vapuru
Yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal
Ben ölümden korkmam diyor
Korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu
Değirmen döndü dolandı yıllar oldu
Bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir
O bize öğretmedi kazan kaldırmasını
Günahı vebali öğretenin boynuna
Erdirip oldurana ana avrat sövmesini
Yüreğim kırıldı kanım kurudu
Var git Karadeniz var git başımdan
Mızıka çalındı düğün mü sandın
Bir yol koyup gideni gelir mi sandın
Mustafam Mustafa Kemalim

Ankara'nın taşına bak
Tut ki baktım uzar gider efkârım
Çayır ağlar çimen ağlar ben ağlarım
Gözlerimin yaşına bak
Ankara Kalesi'nde Rasattepe'de
Bir Akça Şahan gezer dolanır
Yaşın yaşın mezarını aranır
Şu dünyanın işine bak
Mustafam Mustafa  Kemalim

Attila İlhan

Atilla İlhan : Mustafam Mustafa Kemalim

Atilla İlhan : Mustafam Mustafa Kemalim

Mustafa Kemal

Dağ başını efkâr almış

Gümüş dere durmaz ağlar

Gözyaşından kana kesmiş gözlerim

Ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar

Ağlar ağlar cihan ağlar

Mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür

Altmış üç ilimiz altmış üç yetim

Yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer

Her geçen seni bizden parça parça götürür

Mustafa'm Mustafa Kemalim

Diz dövdüm

Gözlerim şavkı aktı sakarya'nın suyuna

Sakarya'nın suları nâmın söyleşir

Hemşehrim Sakarya öksüz Sakarya

Ankara'dan uçan kuşlar

Kemal'im der günler günü çağrışır

Kahrolur bulutlara karışır

Gök bulut yaşmak bulut

Uca dağlar dev boyunlu morca dağlar

Divan durmuş bekleşir

Mustafam Mustafa Kemalim

Nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin

Çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin

Şol yüzünde güneş südü sıcaklık

Ellerinden öperim Mustafa Kemal

Senin dalın yaprağın biz senin fidanların

Biz bunları yapmadık

Sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal

Elsiz ayaksız bir yeşil yılan

Yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal

Hani bir vakitler kubilay'ı kestiler

Çün buyurdun kesenleri astılar

Sen uyudun asılanlar dirildi

Mustafam Mustafa kemalim

Karalar kuşanmış Karadeniz akmam diyor

Dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor

Bu gece kıyamet gecesi bu vapur Bandırma Vapuru

Yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal

Ben ölümden korkmam diyor

Korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu

Değirmen döndü dolandı yıllar oldu

Bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir

O bize öğretmedi kazan kaldırmasını

Günahı vebali öğretenin boynuna

Erdirip oldurana ana avrat sövmesini

Yüreğim kırıldı kanım kurudu

Var git Karadeniz var git başımdan

Mızıka çalındı düğün mü sandın

Bir yol koyup gideni gelir mi sandın

Mustafam Mustafa Kemalim

Ankara'nın taşına bak

Tut ki baktım uzar gider efkârım

Çayır ağlar çimen ağlar ben ağlarım

Gözlerimin yaşına bak

Ankara Kalesi'nde Rasattepe'de

Bir Akça Şahan gezer dolanır

Yaşın yaşın mezarını aranır

Şu dünyanın işine bak

Mustafam Mustafa  Kemalim

Attila İlhan

Atilla İlhan : Mustafam Mustafa Kemalim