Bir ulus
kendi içindeki aptal ve hatta muhteris olanlarla baş edebilir.
Fakat içerisindeki
satılmış ve hainlerle yaşayabilmesi olanaksızdır.
Sınırları
zorlayan düşman silah ve alemlerini açıkta taşıdığı için daha az tehlikelidir.
Fakat bir
hain, hain gibi görünmez, kurbanları ile aynı aksanda konuşur.
Onların
çehresine bürünür ve onların argümanlarını kullanarak ulusun politik yapısına
nüfuz eder.
Bütün
kapılardan serbestçe geçer.
Sesi en üst
düzey hükümet koridorlarında duyulur, ulusun ruhunu çürütür.
Politik
yapıya her türlü hastalık bulaştırarak yaşam gücünü elinden alır.
Bir katil
daha az korkuludur.
(M.Ö.106-M.Ö.43)
