19 Ağustos 2020 Çarşamba

#GüneşiİçenlerinTürküsü

 

#NazımHikmetRan

#GüneşiİçenlerinTürküsü

*

Güneşi İçenlerin Türküsü...

*

Bu bir türkü:- 

toprak çanaklarda 

güneşi içenlerin türküsü! 

Bu bir örgü:- 

alev bir saç örgüsü! 

                         kıvranıyor; 

kanlı; kızıl bir meş'ale gibi yanıyor 

                                      esmer alınlarında 

                          bakır ayakları çıplak kahramanların! 

Ben de gördüm o kahramanları, 

ben de sardım o örgüyü, 

ben de onlarla 

                     güneşe giden 

                                        köprüden 

                                               geçtim! 

Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi. 

Ben de söyledim o türküyü! 

Yüreğimiz topraktan aldı hızını; 

altın yeleli aslanların ağzını 

                                        yırtarak 

                                              gerindik! 

Sıçradık; 

            şimşekli rüzgâra bindik!. 

Kayalardan 

            kayalarla kopan kartallar 

çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını. 

Alev bilekli süvariler kamçılıyor 

                             şaha kalkan atlarını! 

 *

                    Akın var 

                                güneşe akın! 

                        Güneşi zaptedeceğiz 

                                güneşin zaptı yakın! 

  *

Düşmesin bizimle yola: 

evinde ağlayanların 

                            göz yaşlarını 

                                        boynunda ağır bir 

                                                                zincir 

                                                                    gibi taşıyanlar! 

Bıraksın peşimizi 

            kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar! 

İşte: 

        şu güneşten 

                        düşen 

                               ateşte 

                                    milyonlarla kırmızı yürek yanıyor! 

Sen de çıkar 

göğsünün kafesinden yüreğini; 

şu güneşten 

                düşen 

                        ateşe fırlat; 

yüreğini yüreklerimizin yanına at! 

  *

                          Akın var 

                                  güneşe akın! 

                          Güneşi zaaptedeceğiz 

                                  güneşin zaptı yakın! 

  *

Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk! 

Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız, 

toprak kokuyor bakır sakallarımız! 

Neş'emiz sıcak! 

                kan kadar sıcak, 

delikanlıların rüyalarında yanan 

                                                o «an» 

                                                    kadar sıcak! 

Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak, 

ölülerimizin başlarına basarak 

                                            yükseliyoruz 

                                                        güneşe doğru! 

Ölenler 

        döğüşerek öldüler; 

                              güneşe gömüldüler. 

Vaktimiz yok onların matemini tutmaya! 

  *

                          Akın var 

                                      güneşe akın! 

                          Güneşi zaaaptedeceğiz 

                                      güneşin zaptı yakın! 

  *

Üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor! 

Kalın tuğla bacalar 

                    kıvranarak 

                                ötüyor! 

Haykırdı en önde giden, 

                            emreden! 

Bu ses! 

        Bu sesin kuvveti, 

                             bu kuvvet 

yaralı aç kurtların gözlerine perde 

                                                     vuran, 

onları oldukları yerde 

                                durduran 

                                      kuvvet! 

Emret ki ölelim 

                   emret! 

Güneşi içiyoruz sesinde! 

Coşuyoruz, 

           coşuyor!.. 

Yangınlı ufukların dumanlı perdesinde 

mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor! 

  *

        Akın var 

             güneşe akın! 

                 Güneşi zaaaaptedeceğiz 

                    Güneşin zaptı yakın! 

  *

Toprak bakır 

            gök bakır. 

Haykır güneşi içenlerin türküsünü, 

Hay-kır 

        Haykıralım! 

*

1924

Nazım Hikmet Ran


Hiç yorum yok: